بند۱

 

وقتی که میمیرم کاش کفن کنن با روضه‌ت بدنمو

وقتی که میمیرم کاشکی پر کنن با تربت دهنمو

وقتی که میمیرم کاش خودت ببندی آقا کفنمو

 

خودت میدونی که منتظرم  ببینمت بالاسرم

اگه تو نیای بیچاره میشم تو لحظه های آخرم

چی میشه بهم محل بزاری آخه منم یه نوکرم

 

ای آقا حال منو تو میدونی

ای آقا حرف منو تو میخونی

ای آقا همه میرن تو میمونی

 

ای آقا همه میرن تو میمونی

 

بند۲

 

خیلی دوستدارم بیشتر از همه تو دنیا تورو میخوام

خیلی دوستدارم میبینی چکار کرده عشق تو باهام

خیلی دوستدارم بس که گریه کردم کم سو شده چشام

 

با اینکه بدم ولی آقاجون تو کم نزاشتی واسه من

ببخشید اگه یه وقتایی هم به تو نبود حواس من

مریض توام عزیز منی تویی تو عشق خاص من

 

ای آقا دردمو من بی کی بگم

ای آقا تو رو به کی بدم قسم

ای آقا نوکریتو نگیر ازم

 

ای آقا نوکریتو نگیر ازم

 

بند۳

 

از تو چه پنهون من خیلی وقته که دلتنگ زیارتم

از تو چه پنهون من دیگه سر رسیده صبرم بی طاقتم

از تو چه پنهون من خواب خوش ندارم حتی یه ساعتم

 

چجوری بگم دیگه ندارم تحمل فراقتو

نفس میکشم نفس میزنم فقط به اشتیاق تو

بزار که بیام یه شب حرمت تا جون بدم تو داغ تو

 

ای آقا تنگه دلم واسه حرم

ای آقا الهی قربونت برم

ای آقا یه کاری کن منم برم

 

ای آقا یه کاری کن منم برم

 

شعر: #حسیننوری و #امیرآهمند

سبک: #حسین_نوری

دلبر دلبر دلبر اباعبدالله
سرور سرور سرور اباعبدالله
تو جانی و جان تمومه عالم
محشر محشر محشر اباعبدالله

به هوایه دیدنه تو سر از پا نشناسم
پیرنه سیا ، هی که دارم آقا میراثم
سعادتیه آقا که نوکره عباسم

ذکر شور و حالم ، یا ساقی العطاشا
آبروی عالم ، یا ساقی العطاشا
همه ی رفیقام ، میدونن از کودکی
به شما می بالم ، یا ساقی العطاشا

 

حرم حرم ذکر روز و شب حرم فالم
حرم حرم نبینم آشوب میشه حالم
حرم حرم حاجت هر ماه و هرسالم

اباعبدالله

جانا جانا جانا اباعبدالله
شاها شاها شاها اباعبدالله
کل خلق عالم غلام و عبدا
آقا آقا آقا اباعبدالله

بفدای بیرقه تو که سایه ی سره
بفدای اون چشمی که از غمت تره
بخدا که از هر منسبی توی عالم
نوکر درت بودن والله بهتره

نوکر نوجوونت پا به سن گذاشته
اونکه زهرا تو دلش محبتت رو کاشته
با تموم افتخار فقط به عشق یک نگاه
استکان چایی رو خم شده و برداشته

حرم حرم ذکر روز و شب حرم فالم
حرم حرم نبینم آشوب میشه حالم
حرم حرم حاجت هر ماه و هرسالم

اباعبدالله

شعر ، سبک اجرا
کربلایی مهدی خیامیان

حرمش عرش معلاست ، خدا میداند
روضه اش وادی سیناست ، خدا میداند
گشته ام ، نیست ، نگردی پی دارو ، ای درد
که دوا تربت اعلی ست ، خدا میداند
کربلا رفتن ما بسته به تأئیدیه ی
حضرت زینب کبری ست ، خدا میداند
سفر عشق همین روضه ی هر هفته ی اوست
عشق در جستجوی ماست ، خدا میداند
وعده داده است مرا حضرت صادق آنکه
به همه سرور و مولاست ، خدا میداند
سومین گریه کن روضه ی ارباب ، ببین
مادرش حضرت زهراست ، خدا میداند
هنه مدیون مناجات ته گودالیم
نوکر او اگر آقاست ، خدامیداند

محمدمهدی خیامیان

آنقدر شعر نوشتم که دو بیتش تو شوی
غافل از آنکه نشستی وسط بیت دلم