امام سجاد(علیه السلام)

سی سال شهر مادریت را قدم زدی
با هر قدم حسینیه ،بیرق ، علم زدی
سی سال بزم روضه سراپانمودی و
در هر گذر که مرثیه خواندی حرم زدی
زخمت عمیق بود و دم از خود نمیزدی
اما همیشه از غم بابات دم زدی
طبخ غذای روضه فقط یک بهانه بود
آشی برای آل امیه بهم زدی
روزی اشک گریه کنان حسین را
در سجده های نیمه شب خود رقم زدی
اما همینکه بغض تو را کربلا شکست
الشام را تو با مژه ی تر قلم زدی
داغی بزن به سینه ی این روضه خوان خود
داغی که قبل از این به دل محتشم زدی
###
این حس و حال قافیه را از غزل بگیر
آن صید دست و پازده را در بغل بگیر…

محمد مهدی خیامیان